Αυτό ’ναι η νοσταλγία: να κατοικείς στο κύµα
και να µην έχεις πατρίδα µες στον χρόνο.
Κ’ οι επιθυµίες αυτό ’ναι: σιγαλή συνοµιλία
της αιωνιότητας µε καθηµερνές ώρες.
Κ’ η ζωή ’ναι αυτό: ώσπου από ένα χτες
να βγει η µοναχικώτερη απ’ τις ώρες ώρα,
που, διαφορετικά απ’ τις άλλες αδελφές της
γελώντας, µπροστά στο αιώνιο µόνο θα σωπάσει.
Rainer – Maria Rilke
victims….>arent we all.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@ anonymous>Are we? And victims of what? Nostalgy?>>Why in english? Don’t you speak greek?
Μου αρέσει!Μου αρέσει!