Πριν περάσει η επήρρεια του Σαββατοκύριακού που πέρασε -και ήταν πολύ όμορφο- και με ξαναπιάσουν οι μαυρίλες και τα υπαρξιακά μου, είπα ν’ ανεβάσω μερικές φωτογραφίες από τα βουνά που είχα για θέα την παρασκευή το απόγευμα, το σχεδόν γεμάτο φεγγάρι, τις πρώτες αμυγδαλιές που είδα φέτος και -για να μην ξαχνιόμαστε- τους αγαπημένους μου γερανούς από τολιμάνι του Βόλου.
Στο Βόλο βρέθηκα για το γάμο του φίλου μου του Τ. που είχε την εξαιρετική ιδέα να καλέσει διάφορους παλιούς συμφοιτητές. Το ευχάριστο ήταν πως ανταποκρίθηκαν όλοι στο κάλεσμα κι έτσι βρεθήκαμε να πίνουμε τσίπουρα, από το μεσημέρι μέχρι όσο αντέξουμε, άνθρωποι που είχαμε να βρεθούμε πάρα πολλά χρόνια αλλά που από την άλλη ήταν σαν να μην είχαν περάσει αυτά τα χρόνια. Μας είχαν ενώσει τελικά πολλά και έντονα πράγματα τότε.
Στέλνω μια φωτογραφία ενός βουνού που μου θυμίζει χρόνια ζωής.
Είναι το βουνό του τόπου μας το Πίνοβο 2152 μέτρα. ΑΠΟΛΑΥΣΈ ΤΟ!!!!
Εύχομαι βέβαια να το αποαύσεις και από κοντά.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλημέρα….
Με τσάκισε η φωτό στο τέλος…..
Αντίθετο της ομορφιάς….ότι φτιάχνει ο άνθρωπος….
Μεγάλη πίκρα….
:-)))
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@ Δημήτρη σ’ ευχαριστώ.
@ Ακανονιστη, εγώ πάλι τρελαίνομαι να φωτογραφίζω γερανούς.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!