«Στο καμπαρέ της παγκοσμιοποίησης, το κράτος εκτελεί ένα στριπ-τιζ και στο τέλος της παράστασης μένει μόνο με τα απαραίτητα: τις δυνάμεις καταστολής. Με την υλική του βάση κατεστραμμένη, την ανεξαρτησία και την κυριαρχία του ακυρωμένη, την τάξη των πολιτικών αφανισμένη, το εθνικό κράτος γίνεται μια υπηρεσία σεκιούριτυ των μεγα-εταιρειών… Οι νέοι κυρίαρχοι του κόσμου δε χρειάζεται να κυβερνούν άμεσα. Το καθήκον της διαχείρισης των υποθέσεων για λογαριασμό τους, το έχουν επωμιστεί οι εθνικές κυβερνήσεις».
Αυτά έγραφε ο Sous-Commandant Marcos, τον Aύγουστο του 1997 σ’ ένα άρθρο με τίτλο: «Sept pièces du puzzle néolibéral: la quatriême guerre mondiale a commencé” στη Le Monde Diplomatique, σελ. 4-5. Το αλίευσα στο βιβλίο του Zygmunt Bauman «Παγκοσμιοποίηση: οι συνέπειες για τον άνθρωπο» από τις εκδόσεις «Πολύτροπον».
Solaris 
Τι να πω ….
οι συνέπειες για τον άνθρωπο ε ?
έτσι μας βλέπουν , έτσι μας αντιμετωπίζουν ? σαν ανθρώπους ?
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@ Αν θυμηθώ τον Michea, κύριε ΑΜ μου, όχι. Μας αντιμετωπίζουν σαν «την κατά 80% υπερράριθμη ανθρωπότητα η οποία χρειάζεται άρτον και θεάματα για να κάθεται στ’ αυγά της».
Μου αρέσει!Μου αρέσει!